Δεν έχουν τέλος τα βάσανα για τον ηθοποιό Βασίλη Μαλούχο. Νέο τραγικό χτύπημα της μοίρας για την οικογένειά του. Το πρωί του Σαββάτου έχασε και τον άλλο γιο του, τον Θόδωρο-Αλέξανδρο, σε τροχαίο. Το μοναδικό στήριγμά του στη ζωή, που τον καμάρωνε για την εργατικότητά του και το σεβασμό που έτρεφε τόσο στον ίδιο όσο και στη μητέρα του. Αλλωστε, σε αυτόν έβρισκαν παρηγοριά τα τελευταία χρόνια μετά τον άδικο χαμό του άλλου γιου τους, του Μάριου-Κλείτου που «έφυγε» από χρήση ναρκωτικών πριν από εννέα χρόνια.Δεν ξέρω πώς ζω, δεν το αντέχω να χάσω και το άλλο μου παιδί, ένα παλικάρι στα χρόνια του Χριστού. Γιατί και αυτό σε μένα; Ποιος Θεός το θέλει;» είναι τα λόγια που ψελλίζει σε όσους τηλεφωνούν για να του συμπαρασταθούν και προσθέτει με πίκρα: «Στάθηκα πολύ άτυχος στη ζωή μου. Εχασα τα δύο μου παιδιά, ατύχησα στο γάμο μου και επαγγελματικά δεν είχα την πορεία που άξιζα».
Το πρωί του περασμένου Σαββάτου, το τηλέφωνο του σπιτιού του δεν χτυπούσε για καλό. Η είδηση ήταν από αυτές που κανένας γονιός δεν θέλει να ακούσει. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η γυναίκα του που του έλεγε ότι ο γιος τους είναι άσχημα τραυματισμένος στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Ενα ταξί τον παρέσυρε με το μηχανάκι του στη συμβολή των οδών Πατησίων και Αλεξάνδρας. Ετρεξε αμέσως αναστατωμένος κοντά του, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Το παιδί του είχε χάσει τη μάχη με το θάνατο, παρά τις μεγάλες προσπάθειες των γιατρών επί τρεις ώρες στο χειρουργείο. Απαρηγόρητος ο δυστυχής πατέρας για το θάνατο του γιου του, με κλάματα προσπαθεί να περιγράψει το τραγικό συμβάν.
Μια βραδιά διασκέδασης και κεφιού με τους συναδέλφους του γιου του από το νοσοκομείο «Υγεία», να καταλήξει σε τραγωδία, στη συμβολή των οδών Αλεξάνδρας και Πατησίων, τα ξημερώματα του Σαββάτου. «Θα αργήσω μπαμπά, έχουμε συνεστίαση οι εργαζόμενοι στο “Υγεία” σε ένα κέντρο στο Ψυχικό. Θα βγούμε να τα πούμε όλοι μαζί, να πιούμε ένα κρασάκι» ήταν τα λόγια του Θόδωρου ενημερώνοντας τον πατέρα του στις 8.00 το βράδυ για την έξοδό του. «Πρόσεχε παιδί μου, μην πάρεις το μηχανάκι, πήγαινε με ταξί!» τον προέτρεψε ο πατέρας του, λες και το ένστικτό του τον ειδοποιούσε για κάτι άσχημο.Και αυτή τη φορά όμως του απάντησε όπως και τις προηγούμενες όταν ο ηθοποιός τον παρακαλούσε να πηγαίνει στη δουλειά του με άλλο μεταφορικό μέσο. «Ξέρεις πώς είναι τα παιδιά. Δεν καταλαβαίνουν την αγωνία του πατέρα. “Το χρειάζομαι, μπαμπά, το παπάκι στη δουλειά μου. Μετακινούμαι πιο γρήγορα” μου έλεγε» συνεχίζει την περιγραφή του ο Βασίλης Μαλούχος και προσθέτει: «Είχε βέβαια ένα δίκιο αφού τα τελευταία δέκα χρόνια που εργαζόταν στο “Υγεία” έτρεχε στις τράπεζες για τις επιταγές, μετέφερε αίμα, έκανε αρκετές εξωτερικές δουλειές. Πού να φανταστεί ότι θα γινόταν η αιτία να χάσει τόσο πρόωρα τη ζωή του, μόλις 33 ετών!» λέει ο ηθοποιός και συνεχίζει με την αναφορά του στον αγώνα που έκανε ο γιος του να σωθεί από τα ναρκωτικά.
«Εκανε παλικαρίσιο αγώνα για να σωθεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Εργαζόταν στο “Υγεία” και έχαιρε της εκτίμησης όλων. Το καλύτερο παιδί ήταν» λέει και συνεχίζει: «Στη 1.00 τα ξημερώματα τον παίρνω τηλέφωνο. “Πού είσαι, Θόδωρε, γύρισες σπίτι;” “Oχι, μπαμπά, είμαστε ακόμη στο κέντρο, μην ανησυχείς” μου απαντά. Στις 7.00 το πρωί με παίρνει η Ασπα, η μάνα του, και αναστατωμένη μου λέει: “Τρέξε στο “Λαϊκό”, τραυματίστηκε το παιδί”. “Φεύγω αμέσως”» λέει και η φωνή του τον προδίδει. Ξεσπά σε λυγμούς, κλαίει απαρηγόρητος. Με δυσκολία συνεχίζει να περιγράφει, ενώ το τηλέφωνο χτυπά συνεχώς από φίλους, γνωστούς και συναδέλφους του που έχουν πληροφορηθεί τα άσχημο μαντάτο.
«Το παιδί ζούσε όταν πήγε το ανακριτικό της Τροχαίας. Εδωσε τα στοιχεία του, έκανε το αλκοτέστ και στη συνέχεια ήρθε το ΕΚΑΒ, τον πήρε με το φορείο και τον μετέφερε στο “Λαϊκό”. Καθ’ οδόν, από το χτύπημα έπαθε εσωτερική αιμορραγία από τα σπασμένα πλευρά» λέει με κόπο ο κ. Μαλούχος και συνεχίζει: «Στο μεταξύ, η γυναίκα μου ειδοποιεί το “Υγεία” και ο γνωστός γιατρός ο κ. Ηλιάδης ζητεί να τον μεταφέρουν στο “Υγεία” για να τον αναλάβει ο ίδιος. Ομως οι γιατροί του “Λαϊκού” έκριναν πως έπρεπε να μπει εσπευσμένα στο χειρουργείο γιατί φοβήθηκαν μην εκπνεύσει καθ’ οδόν. Δύο με τρεις ώρες έδιναν μάχη να τον κρατήσουν στη ζωή με τη βοήθεια καρδιολόγου. Η καρδιά του λειτουργούσε με μηχανική υποστήριξη πλέον» λέει και ξεσπά σε κλάματα. «Αν ζούσε -μου είπαν οι γιατροί- θα ήταν φυτό» προσθέτει μη αντέχοντας να συνεχίσει να περιγράφει τα όσα του είπαν οι γιατροί. «Επτά φιάλες αίμα τού έβαλαν και ένας γιατρός μου είπε “κ. Μαλούχο, έβαλα το χέρι μου και του έπιασα την καρδιά κάνοντας μαλάξεις, μήπως και σώσω το παιδί σας”».
Ο αβάσταχτος πόνος της μάνας
Τραγική φιγούρα στην όλη ιστορία η μητέρα του παιδιού, Ασπα, στην οποία προσπαθεί να συμπαρασταθεί τόσο ο ίδιος δίνοντάς της όσο κουράγιο του έχει απομείνει, όσο και οι φίλοι τους. «Δεν το αντέχει. Συνεχώς μονολογεί “δεν μπορώ να ράψω και άλλο κοστούμι γαμπριάτικο και παπούτσια στον Κόκκινο Μύλο” και έχει δίκιο» λέει ο κ. Μαλούχος και καταλήγει: «Πριν από λίγους μήνες κάναμε την εκταφή του Μάριου και τώρα να ξαναπάμε και άλλο παιδί; Ποιος Θεός το Θέλει αυτό; Γιατί τόση ατυχία στη ζωή μου;» Ο Βασίλης Μαλούχος για 18 χρόνια έδωσε μάχες επί μαχών για να σώσει και τα δύο του παιδιά από τα πλοκάμια των ναρκωτικών: «Στην αρχή έμπλεξε ο γιος μου ο Μάριος. Οταν έσωσα τον Μάριο έμπλεξε ο Θόδωρος. Αυτό και αν είναι από τα άγραφα. Ούτε μυθιστόρημα να ζούσαμε». Τα λόγια του πλέον βγαίνουν δύσκολα. Η μοίρα, όπως λέει ο χαροκαμένος πατέρας, του έπαιξε περίεργα παιχνίδια: «Το τρομερό στην ιστορία είναι ότι τον Θόδωρο τον έσωσα από τα ναρκωτικά και τον έχασα από τροχαίο. Τώρα πια αισθάνομαι μέσα μου ένα ερείπιο. Δεν ξέρω αν θα αντέξω. Είχα τον Θόδωρο και μίλαγα. Τον έπαιρνα πέντε φορές τη μέρα τηλέφωνο. Τώρα δεν έχω κανέναν να πω μια “καληνύχτα”...» Η κηδεία του άτυχου Θόδωρου-Αλέξανδρου θα γίνει αύριο Τρίτη, στις 2.30, στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου.
